منصور خانلو- آجی گولوشلر- تلخندها- طنز ترکی
بهصدف مانم…
خندم چو مرا درشکنند.
جلالالدین محمد بلخی
طنز، آئینهای است که بینندگان چهرهی هر کس را در آن میبینند، جز چهرهی خودشان را.
جاناتان سویفت
– اَلو..؟ داداش، منیم او جریانیم هارا یئتیشیبدی؟
– فعلا رییسین اَلیندهدی!
***
– جریاننان خبرین وار؟
– اؤتور بابا، یاددان چیخیب گئدیب ایشینه..!
***
آرواد: ائله بیل بوْینوما دار گلیر؟
کیشی: هانی اوْ آللاه..!؟
– اوٍرهییم دوْلودی.
– حتما جیبین بوْشدی!
***
علوم معلمی: موجود زندهنی نهینن تانییرلر؟
شاگیرد: «موجودو» سینن!
***
– بغیشلییین، جنابوزون دارویننن نسبتیز وار؟
– نئجه مَیَه؟
– چوخ آتیلیب دوٍشوب، جیغان ویغان سالیرسیز!
***
– سن ائله بیل اهل منطق دَییرسن!
– خئیر، اطرافلییام.
***
– سن مطالعه اهلیسن؟
– یوخ داداش، من آیری محلهده اوْلارام!
– سنده هئچ عغیل قالمیییب؟
– شرمندهیم. یاریم دانا قالمیشدی، اونو دا گئجه اوشاخلار یئدیلر!
***
– منیم بو دوستوم سحردن آخشاما دانیشیر.
– بوْشلوقداندی. بئینیبوْش، اَنگیبوْش اوْلار.
***
– سحردن آخشاما گؤزیاشی تؤکورسن، نه خبریندی؟
– قوُرو یاشاماخدان ایش چیخماز. بیر آز حیاتیمی ایسلادیم گؤروم باشیما نه گلیر..!
***
– پوللاریزی وئرین… سن نئچه دانا ایستیسن؟
– اوٍش دانا.
– سن..؟
– بیر دانا.
– سن..؟
– دانایام!
***
– نئچه یاشین وار؟
– آتمیشبئش.
– سینّنیوَه گؤره یاخچی قالیبسان.
– چوخ ممنون.
– یوخ بابا، منظوروم «مَمَدحسن قالیبی»دی!
– دییرلر فلانی چوخ دَرین آدامدی.
– بعلی، چوخ دریندی. بیر دفه آیاغی زوٍیوب گئتمیشدی اؤزونه، آز قالیردی بوْغولسون. آخیرده ایپ گتیریب، چیخارتدیلار!
– هله شوٍکور اونا، ائلهسی وار «اؤزوننن چیخیب» اؤزگهسینه گئدیر. اوْ مصیبتدی!
**
– آدؤکتور، دوٍنن گئجه قوْناقیدیم، بوٍیوٍن سحردن آخشاما قاشینیرام!
– نیگران اوْلما، بو داوالاری یئه، آنجاق یوُمورتادی، بامادوْردی، ساریمساخدی، بئله زادلاری یئمزسن.
– آدؤکتور، دئدیخلاریزی تکجه من یئمهییم، یا باجاناغیم دا یئمهسین؟!
***
– رژیم لاغری توُتموشام.
– نهجور..؟
– اَدا وئرنلرین صیر- صیفتینه باخیرام، اَتلریم تؤکولور..!